کدیمکس ترکیبی از موادهای مؤثر مختلفی است که خاصیت ضد درد، ضد تب و ضدالتهاب دارد. از ویژگی‌های این دارو اثرگذاری بسیار سریع و مؤثر آن در درمان درد است. کدیمکس همچنین با اثر طولانی‌مدت خود، منجر به کاهش دفعات مصرف دارو و رضایت‌مندی بیشتر مصرف‌کننده می‌گردد.

این دارو برای تسکین دردهایی مانند سردردهای میگرنی، دردهای عضلانی، دندان درد، کمر درد، زانو درد، دردهای قاعدگی و … توصیه شده است و هم‌اکنون در داروخانه‌های سراسر کشور بدون نیاز به نسخه در دسترس است

این دارو علاوه بر برطرف کردن درد و تب باعث کاهش التهاب هم می‌شود. موارد کاربرد این دارو عبارتند از: سردرد و میگرن، تب و درد ناشی از سرماخوردگی و سینوزیت، دردهای قاعدگی، دندان درد، دردهای عضلانی و مفاصل و دردهای پس از جراحی.

مصرف در بارداری و شیردهی:

به نظر نمی‌رسد مصرف این دارو باعث بروز ناهنجاری‌های مادرزادی و یا سایر عوارض در جنین گردد. اگرچه مصرف مقادیر زیاد کافئین در دوران بارداری ممکن است باعث اختلال در ریتم قلب و رشد جنین شود. مصرف این دارو طی دوران بارداری باید تحت نظر پزشک متخصص و با احتیاط انجام گیرد.

این دارو در شیر مادر ترشح می‌گردد، اگرچه بروز عوارض جانبی در کودکان شیرخوار گزارش نشده است. مطالعات نشان داده است که وجود مقادیر زیاد کافئین در شیر زنان شیرده باعث بروز تحریک‌پذیری و عصبانیت در نوزادان شیرخوار می‌گردد. لذا مصرف این دارو طی دوران شیردهی باید تحت نظر پزشک باشد

Codimex EN

 

نکات نحوه صحیح مصرف دارو:

۱- برای کاهش تحریکات گوارشی، دارو را همراه با غذا یا یک لیوان آب میل نمایید. پس از مصرف دارو، به مدت حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در حالت خوابیده قرار نگیرید. در غیر اینصورت، تحریکات ممکن است منجر به اشکال در بلع گردد.

۲- این دارو را فقط بر اساس دستور مصرف نمایید، مصرف زیاد استامینوفن ممکن است منجر به آسیب کبدی یا سایر مشکلات گردد.

۳- مصرف این دارو ممکن است در تسکین درد شدید، قرمزی، تورم یا سفتی ناشی از التهاب مزمن یا شدید یا آرتریت روماتویید موثر نباشد، مگر آن که به مقادیر زیاد و به مدت طولانی استفاده شود که با این روش توصیه نمی‌گردد.

۴- جهت جلوگیری از بی‌خوابی، از مصرف این دارو در هنگام خواب خودداری فرمایید.

۵- درصورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن فوراً آن را میل کنید. ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف نموده و از دوبرابرکردن مقدار دارو خودداری کنید.

تداخل‌های دارویی:

قبل از مصرف این دارو، چنانچه از داروهای زیر استفاده می نمایید، پزشک خود را مطلع سازید:

مصرف طولانی مدت الكل، داروهای القاء کننده آنزیم کبدی و سایر داروها با سمیت کبدی – خطر سمیت کبدی با مصرف طولانی مدت مقادیر بالای استامینوفن ممکن است در افراد الکلی و یا بیمارانی که از سایر داروهایی با سمیت کبدی استفاده می نمایند، افزایش یابد.

مصرف طولانی مدت باربیتورات‌ها (بجز بوتالبيتال) یا پریمیدون باعث کاهش اثرات درمانی استامینوفن می‌گردد.

داروهای ضد انعقاد خون کومارینی یا مشتقات ایندانديون – مصرف همزمان و طولانی مدت مقادیر زیاد استامینوفن و ایبوپروفن ممکن است اثر ضد انعقادی را افزایش دهد.

داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی، آسپیرین و سایر سالیسیلات‌ها – مصرف همزمان و طولانی مدت استامینوفن با یک سالیسیلات و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروییدی دیگر ممکن است احتمال اثرات ناخواسته کلیوی را افزایش دهد.

نوشابه‌های حاوی کافئین، سایر داروهای حاوی کافئین و سایر داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی – مصرف همزمان این داروها با کافئین همراه با تحریک بیش از حد سیستم اعصاب مرکزی بوده و ممکن است منجر به عصبانیت، تحریک پذیری، بی‌خوابی، احتمال تشنج و آریتمی قلب شود.

مکمل‌های حاوی کلسیم – مصرف مقادیر بسیار زیاد کافئین ممکن است جذب کلسیم را مهار نماید.

داروهای مهار کننده منو آمین اکسیداز (MAO) شامل فورازولیدون، پروکاربازین و سلجيلين – مصرف مقادیر زیاد کافئین ممکن است باعث آریتمی قلبی یا افزایش شدید فشار خون شود. مقادیر کم کافئین ممکن است باعث تند شدن ضربان قلب و افزایش خفیف فشار خون شود.

سایر گزانتین‌ها مانند آمینوفیلین، تئوبرومین و تئوفیلین – کافئین ممکن است دفع کلیوی تئوفیلین و احتمالا سایر گزانتین‌ها را کاهش دهد و منجر به بروز اثرات سمی آنها شود.

دخانیات – مصرف همزمان با تنباکو، سرعت دفع کافئین را افزایش می‌دهد.

داروهای ضد تشنج هیدانتوئینی بخصوص فنی توئین – مصرف همزمان با فنی توئین ممکن است دفع کلیوی کافئین را افزایش دهد.

اریترومایسین و ترولئاندومایسین – مصرف همزمان ممکن است دفع کبدی کافئین را کاهش دهد.

داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی – مصرف همزمان ممکن است متابولیسم کافئین را کاهش دهد.

سیپروفلوکساسین و انوکساسین – متابولیسم کبدی و دفع کلیوی کافئین ممکن است کاهش یابد.

سایمتیدین – کاهش متابولیسم کبدی کافئین باعث تأخیر در دفع و افزایش مقدار کافئین در خون می گردد.

مهار کننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین – احتمال کاهش اثرات ضد فشار خون این داروها و افزایش بیماری کلیوی گزارش شده است.

الكل، کورتیکوستروئیدهای خوراکی، کورتیکوتروپین و مکمل‌های حاوی پتاسیم – احتمال بروز مشکلات جدی معده مانند زخم و خونریزی ممکن است افزایش یابد.

داروهای ضد انعقاد، هپارین، پلیکامایسین، والپروئیک اسید – خطر خونریزی ممکن است افزایش یابد.

سیکلوسپورین، گلیکوزیدهای دیژیتالیس، لیتیم، متوترکسات و فنی توئین – مقدار این داروها در خون و همچنین احتمال بروز عوارض جانبی افزایش می‌یابد.

پروبنسید – مقدار ایبوپروفن در خون و احتمال بروز عوارض جانبی افزایش می‌یابد.

تریامترن – احتمال بروز مشکلات کلیوی ممکن است افزایش یابد.

موارد احتیاط:

۱- در صورت مصرف طولانی مدت و یا مصرف مقادیر زیاد این دارو و همچنین به منظور بررسی پیشرفت درمان به طور منظم به پزشک خود مراجعه نمایید. این موضوع بخصوص در افراد سالخورده که در مقایسه با افراد جوان تر به مشکلات کلیوی جدی مبتلا می‌گردند، اهمیت دارد.

۲- در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمایید:

اگر این دارو را برای تسکین درد استفاده می‌نمایید، درد بیشتر از ۱۰ روز ادامه یابد  ۵ روز برای کودکان و یا بدتر شود و یا آن که علایم جدید و قرمزی یا تورم ناحیه درد ایجاد شود.

اگر این دارو را برای کاهش تب استفاده می‌نمایید، تب به مدت بیشتر از ۳ روز ادامه یابد و با آن که بدتر شود و یا اگر علایم جدید و قرمزی و تورم ایجاد شود.

اگر این دارو را برای گلو درد استفاده می‌نمایید. گلو درد بسیار دردناک شود و به مدت بیشتر از ۲ روز ادامه یابد و یا با تب، سردرد، بثورات جلدی، تهوع یا استفراغ همراه شود.

٣- مصرف همزمان این دارو با سایر داروهایی که حاوی استامینوفن، ایبوپروفن و یا کافئین می باشند، ممکن است منجر به بروز اثرات ناخواسته و یا مسمومیت دارویی گردد.

۴- مصرف همزمان برخی از داروها مانند دیکلوفناک، فنوپروفن، ایندومتاسین، کتوپروفن، مفنامیک اسید، تاپروکسن، پیروکسیکام، سولینداک، تنوکسیکام، تولمتین با این دارو، احتمال بروز عوارض ناخواسته را افزایش می‌دهد. از مصرف همزمان این داروها به مدت بیشتر از چند روز خودداری نمایید، مگر آن که پزشک تجویز نماید.

۵- این دارو ممکن است در نتایج برخی آزمون‌های پزشکی تأثیر بگذارد. لذا در صورت مصرف آن طی ۳ الی ۴ روز قبل از انجام آزمون، پزشک را از مصرف این دارو مطلع نمایید.

۶- مصرف این دارو ممکن است باعث نتایج کاذب در برخی آزمون‌های قند خون و ادرار شود. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در نتایج آزمایش با پزشک خود مشورت نمایید، بخصوص اگر بیماری شما تحت کنترل کامل قرار نگرفته باشد.

۷- کافئین ممکن است با نتایج آزمون اندازه گیری جریان خون در برخی از رگ‌های خونی که از آدنوزین یا دی پیریدامول استفاده می شود، تداخل نماید. بنابراین از مصرف این دارو به مدت ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از انجام آزمون اجتناب نمایید.

۸- در هنگام مصرف این دارو، از آشامیدن مقادیر زیاد نوشابه های حاوی کافئین، قهوه و چای خودداری نمایید.

۹- کافئین ممکن است باعث عصبانیت، تحریک پذیری، اشکال در به خواب رفتن، گیجی و ضربان سریع و یا کوبنده قلب گردد. در صورت بروز این عوارض، از مصرف این دارو و نوشابه های حاوی کافئین خودداری نمایید.

۱۰- به منظور جلوگیری از مشکل به خواب رفتن، این دارو با نوشابه های حاوی کافئین را با فاصله مناسب تا هنگام خواب مصرف نمایید.

۱۱- مصرف همزمان این دارو با مقادیر زیاد نوشابه های حاوی الکل ممکن است باعث مشکلات معده ای شود.

۱۲- درمان با این دارو میتواند باعث بروز عوارض جانبی جدی شود. گاهی اوقات این عوارض می تواند بدون علایم باشد. اگرچه علایم هشدار دهنده مانند ورم صورت، انگشتان، پاها و پایین ساق ها، درد شدید معده، مدفوع سیاهرنگ و قیری شکل، استفراغ خون یا مواد مشابه با دانه های قهوه، افزایش غیر عادی وزن و بثورات جلدی اغلب بروز می نماید. همچنین ممکن است علایم جدی بیماریهای قلبی مانند درد قفسه سینه، ضربان سریع یا نامنظم قلب، گرگرفتگی غیرعادی یا گرمای پوست بروز نماید. در چنین مواردی سریعا مصرف دارو را قطع نموده و با پزشک خود تماس بگیرید.

۱۳- پیش از انجام هر گونه جراحی شامل جراحی دندان، به دلیل احتمال خونریزی در حین و پس از جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از مصرف این دارو مطلع نمایید.

۱۴- این دارو ممکن است باعث اغتشاش شعور، خواب آلودگی، گیجی، منگی و کم شدن هوشیاری در برخی افراد گردد. همچنین ممکن است باعث تاری دید یا سایر مشکلات بینایی در برخی افراد شود. لذا توصیه می گردد قبل از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، احتیاط نمایید.

۱۵- برخی افراد در هنگام مصرف این دارو ممکن است نسبت به نور خورشید بیشتر حساس باشند. تماس با نور خورشید حتی اگر به مدت کوتاه باشد ممکن است باعث بروز آفتاب سوختگی شدید، ایجاد تاول بر روی پوست بثورات جلدی، قرمزی، خارش یا تغییر رنگ پوست و تغییرات بینایی گردد.

۱۶- در صورت مشاهده لرز، تب، درد یا کوفتگی عضلات و سایر علایم مشابه با آنفلوانزا بخصوص اگر با بثورات جلدی همراه گردد، سریعا با پزشک خود مشورت نمایید. این اثرات ممکن است بندرت اولین علایم ناشی از عوارض جانبی دارو باشد.

۱۷- مصرف این دارو ممکن است باعث یک واکنش آلرژیک جدی به نام آنافیلاکسی گردد. این واکنش اغلب در بیمارانی بروز می نماید که به آسپیرین با سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی حساسیت دارند. در آنافیلاکسی به درمان های فوریت دار پزشکی نیاز است. از بیشترین علایم این واکنش می توان به تنفس سریع یا نامنظم؛ خس خس کردن و سنکوپ اشاره نمود. از سایر علایم می توان تغییر رنگ پوست صورت ضربان قلب یا نبض سريع یا نامنظم؛ ورم کهیر مانند پوست و ورم پلک ها را نام برد. در چنین شرایطی، بلافاصله درمان های فوریت دار پزشکی مورد نیاز است.

۱۸- در صورت مصرف مقادیر بسیار زیاد دارو، بیمار باید سریعا به مرکز فوریت های پزشکی منتقل گردد. علایم مسمومیت با استامینوفن ممکن است ۲ تا ۴ روز پس از مصرف دارو ظاهر شود، اما به منظور جلوگیری از آسیب کبدی یا مرگ، درمان باید طی ۲۴ ساعت اول مسمومیت با دارو انجام پذیرد.

موارد منع مصرف:

۱- سابقه حساسیت به استامینوفن، کافئین، ایبوپروفن و هر یک از اجزاء تشکیل دهنده این دارو

۲- سابقه واکنش آلرژیک شدید مانند آنافیلاکسی یا آنژیوادم، آسم، آبریزش بینی، کهیر و پولیپ های بینی همراه با برونکواسپاسم (اسپاسم برونش) ناشی از مصرف آسپیرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

٣- مصرف همزمان با سایر داروهای حاوی استامینوفن، ایبوپروفن و کافئین

۴- جهت درمان دردهای پیش از جراحی بای پس سرخرگ کرونر قلب

۵- مصرف در کودکان کمتر از ۱۲ سال