در مقالات قبلی انواع عفونت های پوستی را نام بردیم.حال میخواهیم انواع عفونت های پوستی را به طور مفصل مورد بررسی قرار دهیم.در این مقاله درباره ی سومین عفونت قارچی پوست که کاندیازیس نام دارد  را بررسی میکنیم.

3-کاندیدیازیس

انواع مختلفی از قارچ ها وجود دارند که در بدن انسان زندگی می کنند. یک نوع از این قارچ ها، کاندیدا نام دارد. نوعی مخمر است که به طور معمول در مکان  هایی مانند دهان و شکم و یا بر روی پوست و بدون ایجاد هیچ مشکلی زندگی می کند. اما وقتی محیط برای رشد این قارچ مناسب باشد، مخمر می تواند تکثیر شده و از کنترل خارج  شود. این نوع عفونت پوستی، کاندیدیازیس نامیده می شود. انواع مختلفی از آن وجود دارد. اغلب آنها می توانند به راحتی با داروهای بدون نسخه، درمان شوند.

برفک

زمانی که مخمر کاندیدا در گلو و دهان پخش می شود، می تواند منجر به عفونت پوستی بنام برفک شود. این عفونت پوستی در نوزادان، افراد مسن و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند، بیشتر شیوع دارد.

همچنین افراد بزرگسالی که دارای شرایط زیر هستند، به برفک مبتلا می شوند:

تحت درمان سرطان

مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و آنتی بیوتیک ها

داشتن دندان مصنوعی

داشتن دیابت

عفونت پوستی

علائم بیماری برفک عبارتند از:

وجود لکه های سفید یا زرد بر روی زبان ، لب ها ، لثه ها ، سقف دهان و گونه های داخلی

قرمزی یا وجود درد در داخل دهان و گلو

ترک خوردن گوشه های دهان

درد در هنگام بلع غذا در صورت پخش شدن این عفونت به داخل گلو

برفک با مصرف داروهای ضد قارچ مانند نیستاتین، کلوتریمازول و فلوکونازول درمان می شود. شستشوی دهان با دهانشویه حاوی کلرهگزیدین (CHX) ممکن است به پیشگیری از سرایت این عفونت به افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند، کمک کند.

عفونت مخمر تناسلی (کاندیدیازیس تناسلی)

سه نفر از هر چهار زن بالغ، در طول عمر خود، حداقل به یک مورد عفونت پوستی مخمر مبتلا می شوند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که مخمر زیادی در داخل واژن رشد می کند. ( مردان نیز می توانند عفونت مخمر تناسلی داشته باشند اما خیلی شایع نیست). عفونت قارچی زمانی اتفاق می افتد که تعادل در واژن تغییر کند. این تغییر می تواند ناشی از بارداری، دیابت، استفاده از برخی داروها، مواد روان کننده و یا اسپرم کش ها و یا سیستم ایمنی ضعیف باشد. برخی مواقع عفونت می تواند از فردی به فرد دیگر و در طول رابطه جنسی منتقل شود.

علائم این بیماری عبارتند از:

خارش شدید واژن

قرمزی و تورم واژن و فرج (قسمت بیرونی دستگاه تناسلی زن)

درد و سوزش در هنگام ادرار

ناراحتی در طول رابطه جنسی

ترشحاتی غلیظ و سفید رنگ مانند پنیر که از واژن خارج می شوند

مرد مبتلا به عفونت پوستی مخمر، ممکن است خارش شدیدی را بر روی آلت تناسلی خود داشته باشد. از آنجایی که نشانه های این بیماری در زنان همانند دیگر عفونت های واژینوز باکتریال (رشد باکتری در واژن) و بیماری های مقاربتی هستند، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید. اغلب اوقات ، یک شیاف ضد قارچ بدون نسخه ، قرص یا کرم باعث عفونت پوستی می شود.

ممکن است پزشک یک دوز داروی ضد قارچ را تجویز کند مانند فلوکونازول. اگر بیشتر از چهار بار در سال، به عفونت مخمر مبتلا می شوید پزشک خود را در جریان بگذارید. پزشک ممکن است برای مبارزه با عفونت های مکرر ، مصرف دوزهای منظمی از داروهای ضد قارچ را به مدت چند ماه توصیه کند.

بثورات پوشک ناشی از عفونت مخمر

اگرچه بثورات پوشک معمولا با داشتن یک پوشک خیس یا کثیف به مدت طولانی ایجاد می شود، اما اگر فقط یک بار پوست کودک تحریک شود، احتمال بروز عفونت بیشتر می شود. اگر بثورات ناشی از پوشک از بین نرود، بررسی کنید که آیا زیر کودک، قرمز و حساس است و آیا اطراف زخم ها، قرمز است یا خیر.اگر اینطور است، کودک را برای بررسی عفونت کاندیدیازیس، نزد پزشک اطفال ببرید این عفونت پوستی، با یک کرم ضد قارچ درمان می شود. تمیز و خشک نگه داشتن زیرکودک، می تواند شروع خوبی برای پیشگیری از بثورات پوشک و عفونت پوستی کاندیدیازیس باشد.

کاندیدیازیس تهاجمی

در صورتی که مخمر کاندیدا وارد جریان خون شود (معمولا از طریق تجهیزات یا دستگاه های پزشکی) می تواند به سمت قلب، مغز، خون، چشم ها و استخوان ها حرکت کند که می تواند منجر به بروز یک عفونت جدی و خطرناک شود. این اتفاق اغلب برای افرادی رخ می دهد که به تازگی در بیمارستان بستری بوده اند یا در یک مرکز درمانی مثل آسایشگاه زندگی می کنند. همانند دیگر انواع عفونت پوستی مخمر، اگر مبتلا به دیابت باشید، سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید، دارای نارسایی کلیه باشید و یا آنتی بیوتیک  مصرف کنید، شانس شما برای ابتلا به این عفونت پوستی بیشتر است.

از علائم این عفونت پوستی می توان به تب و لرز اشاره کرد. از آنجایی که به احتمال زیاد، فرد مبتلا به این عفونت، درحال حاضر به بیماری دیگری مبتلا است، تشخیص آن دشوار است. کاندیدیازیس تهاجمی با مصرف یک دوز داروی ضد قارچ خوراکی یا داخل وریدی درمان می شود. اگر عمل جراحی دارید و احتمال ابتلای شما به عفونت مخمر زیاد است، پزشک ممکن است یک سری داروهای ضد قارچ را قبل از عمل جراحی تجویز کند.